وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از نامه های آن حضرت است
اِلى اَهْلِ الْبَصْرَةِ
بـه اهـل بصـره
وَ قَدْ كانَ مِنِ انْتِشارِ حَبْلِكُمْ وَ شِقاقِكُمْ ما لَمْ تَغْبُوا عَنْهُ،
رشته طاعتی که گسستید و اختلافی که ایجاد کردید بر شما پوشیده نیست،
فَعَفَوْتُ عَنْ مُجْرِمِكُمْ، وَ رَفَعْتُ السَّيْفَ عَنْ مُدْبِرِكُمْ، وَ قَبِلْتُ مِنْ
از گناهکارتان گذشتم، و از رویگردانتان شمشیر را برداشتم ، و روی آورنده شما را
مُقْبِلِكُمْ. فَاِنْ خَطَتْ بِكُمُ الاُْمُورُ الْمُرْدِيَةُ وَ سَفَهُ الاْراءِ الْجائِرَةِ اِلى
پذیرفتم. از این پس اگر کارهای تباه کننده، و آراء احمقانه و امور انحراف دهنده شما را به دشمنی
مُنابَذَتى وَ خِلافى، فَها اَنَا ذا قَدْ قَرَّبْتُ جِيادى وَ رَحَلْتُ رِكابى،
و مخالفت با من وادارد، هان این منم که اسبان سواری را آماده نموده، و شتران را مجهز کرده، آماده جنگم،
وَ لَئِنْ اَلْجَأْتُمُونى اِلَى الْمَسيرِ اِلَيْكُمْ لاَُوقِعَنَّ بِكُمْ وَقْعَةً لايَكُونُ
و اگر مرا به آمدن نزد خود ناچار کنید با شما چنان جنگی کنم که جنگ
يَوْمُ الْجَمَلِ اِلَيْها اِلاّ كَلَعْقَةِ لاعِق، مَعَ اَنّى عارِفٌ لِذِى الطّاعَةِ مِنْكُمْ
جَمَل در برابرش مانند لیسیدن ظرف غذا آسان نماید، با اینکه به فضیلت مطیعان شما
فَضْلَهُ، وَ لِذِى النَّصيحَةِ حَقَّهُ، غَيْرُ مُتَجاوِز مُتَّهَماً اِلى بَرىء،
عارفم ، و حقّ خیرخواهان شما را واقفم ، پاکدامن را به جای متّهم،
وَ لا ناكِثاً اِلـى وَفِـىٍّ .
و پیمان شکن را کنار وفاکننده قرار نمی دهم.